قله اورست
اورست از کالا پاتهار در نپال
ارتفاع	8?848متر (29?028 پا)
فهرست‌بندی	هشت هزار متری‌ها
مکان
مکان	نپال و چین (تبت)
کوهنوردی
نخستین صعود	29 مه، 1953، به وسیله ادموند هیلاری و تنزینگ نورگای تحت سفر اکتشافی کوه اورست بریتانیا 1953
مسیر	گردنه جنوبی (South col) (نپال)

کوه اورست با نام نپالی ساگارماتا (??????? به معنی سر آسمان) و نام تبتی کومولانگما بلندترین کوه کره زمیناست. ارتفاع قله آن از سطح دریا معادل 8?848 متر (29?029 پا) می‌باشد. این کوه در رشته کوه‌های هیمالیا در مرز منطقه ساگارماتای نپال و تبت در کشور چین قرار گرفته‌است.

در سال 1856، در طرح نقشه‌برداری مثلثاتی بزرگ هند، برای اولین بار ارتفاع قله اورست –که در آن زمان با نام قله 15 شناخته می‌شد- به مقدار 8?840 متر گزارش شد. در سال 1865، نام انگلیسی رسمی اورست توسط انجمن سلطنتی جغرافیا بنابر توصیه‌نامه اندرو واگ، رئیس وقت ممیزی بریتانیا در هندوستان انتخاب شد. واگ نمی‌توانست یک نام محلی و عمومی را پیشنهاد کند، چرا که در آن زمان امکان دسترسی افراد بیگانه به تبت و نپال وجود نداشت. با این حال، نام چامولونگما برای قرون متمادی در میان تبتی‌ها و نپالی‌ها رایج بود.

قله اورست توجه بسیاری از کوه‌نوردان در تمام رده‌ها را جلب کرده‌است. از کوه‌نوردان حرفه‌ای و مجرب تا کوه‌نوردان مبتدی که مایل به پرداخت مبالغ قابل توجهی هستند تا توسط کوه‌نوردان حرفه‌ای راهنمایی شوند و صعودی کامل و موفقیت‌آمیز را رقم بزنند. با وجودی که مسیر استاندارد صعود این کوه، حاکی از عدم احتیاج به تجهیزات و حربه‌های حرفه‌ای و دشوار است (صعود به قله‌های هشت هزار متری دیگر از قبیل کی2 و نانگا پارباتبسیار دشوارتر است)، عوامل خطر آفرین طبیعی از قبیلبیماری ارتفاع، بادهای شدید و آب و هوای نامطلوب نیز وجود دارند. تا انتهای فصل کوه‌نوردی سال 2007، 3?679 صعود به قله از سوی 2?436 نفر انجام گرفت. بر طبق آمار ثبت شده، اورست جان 210 نفر را گرفته‌است که علاوه بر آن هشت نفر نیز بر اثر طوفانی شدید در سال 1996 جان خود را از دست دادند. همچنین شرایط نا به سامان ناحیه مرگ باعث می‌شود سقوط افراد باعث از بین رفتن آنها شود.